~ หนึ่งหัวใจนี้มอบให้เธอ อ่านฟรีนะคับ ~

#Rewrite

          สวัสดีเพื่อนๆ นักอ่านทุกคนนะคะ นิยายเรื่องแรกของไรท์ ห่างหายไปถึง 5 ปี !! แต่งไม่จบ แต่งแล้วตัน แต่งละปวดหัว กะจะเอาลบขว้าง(หลายรอบ) แต่สุดท้าย ฉันเองน่ะแหละที่เขียนไม่ได้ !! ดื้อไหง !? ต้องแต่งให้จบ ก่อนที่จะไม่ว่างอีกต่อไป

.

อย่าลืมคอมเมนต์ ให้กำลังใจ นักเขียนร่างเล็ก บอบบาง (ตรงไหนฟร๊ะ!?! นักอ่านบางคนถึงกับแอบงงงวย ฉันรู้นะเธอ) คนนี้ด้วยนะคะ

แนะนำตัวละคร

          อัครพล นิวัฒนานนท์ (พล) อายุ 19 ปี เพิ่งจบ Senior High School จาก Switzerland มามาดๆ สาวๆ เห็นแล้วต้องใจละลายให้กับความน่ารัก น่าหยิก ขี้เล่น ของพ่อหนุ่มเนื้อหอม เขากลับมาเพื่อเรียนต่อปริญญาตรีในเมืองไทย คณะแพทย์ศาสตร์ ปี 1 และการกลับมาครั้งนี้ จึงเป็นจุดเริ่มต้นของเรื่องราววุ่นๆ ชวนปวดหัว

          ริลลณี เดชไพศาล (น้ำ) อายุ 19 ปี เรียนคณะมนุษยศาสตร์ ภาษาญี่ปุ่น ปี 1 หญิงสาวที่ต้องสูญเสียทั้งพ่อและแม่จากอุบัติเหตุรถชน ตั้งแต่ยังเด็ก ด้วยความรัก เห็นใจ จากเพื่อนเรียนสมัยมัธยมด้วยกัน จึงทำให้คุณหญิง อัจจิมา นิวัฒนานนท์ รัก และเอ็นดูน้ำเหมือนลูกแท้ๆ คนหนึ่ง ทั้งยังรับน้ำมาเป็นลูกบุญธรรมอีกด้วย

.

พี่น้องต่างสายเลือดที่อยู่ใกล้กัน มีเรื่องทะเลาะกันทุกที

                                                                                                                                                                         .

          ปลายฟ้า ธนะปรีดากุล (ฟ้า) อายุ 19 ปี เรียนคณะมนุษยศาสตร์ ภาษาญี่ปุ่นปี 1 อยู่ห้องเดียวกันกับน้ำ  ทั้งสองคนเป็นเพื่อนกัน ด้วยฐานะทางครอบครัวที่ร่ำรวย และเป็นลูกสาวเพียงคนเดียวในครอบครัวธนะปรีดากุล ทำให้หญิงสาวออกจะเป็นคนที่เอาแต่ใจตัวเอง ไม่แคร์ความรู้สึกคนอื่น เข้มแข็ง เด็ดเดี่ยว ไม่ยอมคน เรื่องความรัก ก็ด้วย ที่เธอจะไม่มีวันปล่อยให้หลุดมือ

          Ps. นิยายเรื่องนี้ แต่งขึ้นมาจากจินตนาการ เพ้อฝัน ของไรท์ เท่านั้น !! หากชื่อหรือนามสกุล ตรงกับบุคคลหนึ่ง  บุคคลใด ก็ขออภัยมา ณ ที่นี่ด้วยค่ะ

          # เด็กอายุต่ำกว่า 18 ปี ควรมีผู้ใหญ่คอยให้คำแนะนำ โปรดใช้วิจารณญาณในการอ่าน

          # ห้ามทำการคัดลอก ดัดแปลง เนื้อหาของไรท์ โดยไม่ได้รับอนุญาต เด็ดขาด !!

          “อย่าทำแบบนี้นะ น้องกลัว” หญิงสาวตัวสั่น เมื่อดึงสติตัวเองกลับมาได้ ผลักอ้อมกอดกว้างไปเต็มแรง  ก่อนจะรีบดึงเกาะอกสีฟ้าอ่อนขึ้นมาปิดหน้าอกคัพใหญ่เกินตัวของสาวน้อย หล่อนก้มหน้า หลบสายตา ด้วยความเขินอาย และต้องตกใจสุดขีด เมื่อชายหนุ่มเข้าไปกอดเธอเอาไว้แน่น

          “ขอกอดเฉยๆ อยู่นิ่งๆ แป็บดิว่ะ เดะก็ทำเหมือน ..” พูดยังไม่ทันจบ ท่าทีขัดขืนของหล่อน ทั้งทุบ ทั้งผลัก ก็หยุดลงไปโดยปริยาย

          “ห้ามฟ้องแม่นะบ่ะ ไม่งั้นเจอดีแน่เป๋อ” ชายหนุ่มยิ้มยียวน ผละออก ก่อนจะผิวปากเดินออกไปจากห้องน้ำหญิงอย่างอารมณ์ดี